หลังจากหายไปประมาณเดือนครึ่ง ผมได้กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งนึงครับ สาเหตุเพราะว่าตอนนั้นผมติดเรียนพิเศษเลยหายไปนาน ตอนนี้ผมอยากจะทำบล็อกให้กลายเป็นไดอารี่เขียนถึงความทรงจำของผม เพื่อนึกถึงวันวานเก่าๆกลับมาอีกครั้ง จะขอเริ่มตอนที่ 1 เลยครับ
ตอนที่ 1 : วันพฤหัสบดีที่ 11 เมษายน พ.ศ.2556
เมื่อดวงอาทิตย์พ้นโผล่ขึ้นมาทักทายผู้คน นั่นหมายความถึงเวลาเริ่มต้นวันใหม่แล้ว นกออกบินหาอาหาร ผู้คนก็ตื่นขึ้นมาเพื่อที่จะเตรียมไปทำงาน ไปเรียน ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ผมขึ้นมาตอน 6.45 น.ในอาการงัวเงีย ครึ่งหลับครึ่งตื่น พลางลงมาเพื่อที่จะอาบน้ำ ในห้องน้ำห้องเดียวของบ้าน อ้อ! ขอบอกก่อนเลยว่า บ้านของผมเป็นอาคารพาณิชย์ 3 ชั้น ชื่ออาคารว่า อาคารโกษะโยดม สร้างมาสมัยพ่อ-แม่ของผม (ปีพ.ศ.2508) เป็นห้องแถวไม่ค่อยใหญ่มากมายนัก ตั้งอยู่ถนนพรานนก ใกล้พรานนก ซอย 7. หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นไปแต่งตัว เตรียมตัวไปเรียนพิเศษ ช่วงเวลาที่ผมเรียนพิเศษประมาณ 8 โมงเช้า ในสถานที่ที่ใกล้ๆจากผมก็คือ วงเวียนใหญ่ ผมรู้สึกมาว่า หลังจากขึ้นปีพ.ศ.2556 ผมไปวงเวียนใหญ่บ่อยมาก โดยเฉพาะช่วงปิดเทอม ผมไปเป็นว่าเล่นแทบทุกวัน เพราะว่าผมมีเรียนพิเศษ แล้วพวกอาคารเรียนพิเศษจะกระจัดกระจายอยู่รอบๆวงเวียนใหญ่ ผมเรียนพิเศษครูสมศรี วิชาภาษาอังกฤษเป็นที่แรก ซึ่งการไปเรียนครูสมศรีนั้น ผมตอนเดินทางสาย 149 ไปเนื่องจากอาคารนั้นไม่ได้อยู่ตรงที่ตึก เอ็มเพลส(ตึกที่สถาบันเรียนพิเศษมากที่สุดใน วงเวียนใหญ่) แต่อยู๋บริเวณใกล้ๆโรบินสัน
ลาดหญ้า ผมเรียนเป็นเวลา 2 ชั่วโมง ถึงเวลา 10 โมงเช้า เมื่อเรียนเสร็จผมก็ออกจากอาคารครูสมศรี เพิ่งที่จะเรียนพิเศษอีก 1 วิชา คือวิชาฟิสิกส์ ผมเริ่มเรียนเวลา 10 โมงครึ่งถึงเที่ยงครึ่ง ผมก็กลับมาบ้าน ช่วงเวลาบ่ายโมงนิดๆ ซึ่งมันจะเป็นแบบนี้แถบทุกวัน ถ้าถามผมว่าเบื่อมั้ย ตอบได้เลยครับ น่าเบื่อครับ แต่ก็ต้องจำเป็นต้องทำจริงๆ เวลาผมเรียนพิเศษผมจะเล่นเฟส ทวิต ฟังเพลงตั้งแต่เวลา 14.30-19.00 แทบทุกวัน ซึ่งผมรู้สึกว่าทำเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว แล้วเวลาเข้านอนของผมก็นอนเวลาเดียวตลอด คือเวลา 4 ทุ่ม 15 นาที สำหรับตอนที่ 1 ผมขอกล่าวแต่บทนำก่อนก็แล้วกัน ไว้พรุ่งนี้หรือวันไหนว่างๆก็จะขอเขียนเกี่ยวผมจริงๆซะที พบกันตอนหน้า สุขสันต์วันสงกรานต์ล่วงหน้า
การติดต่อของผม
Facebook.com/BossInTaweetha
ครับ
Twitter.com/@i3OSsAC
Line : boss_dragon_slayer
ผมเล่นแค่นี้ครับ เยอะพอแล้ว 555
คำแนะนำติชมหรืออยากให้ผมปรับปรุง เชิญคอมเมนต์ได้เลยครับ พูดมาตรงๆได้เลยครับ ผมไม่อารมณ์เสียง่ายครับ แม้รู้ว่าผิดก็เถอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น